Even voorstellen: de teckel. Met zijn koddige korte pootjes en lange lichaam is de teckel een hondenras dat je meteen herkent. De teckel is er langharig, kortharig en ruwharig. De meningen verschillen over de vraag of deze hond oorspronkelijk gefokt is voor de jacht op kleine dieren, zoals bevers, konijnenen muizen. Zijn andere naam, ‘dashond’, verwijst hier wel naar. Hoe dan ook zijn teckels goede speurneuzen: ze kunnen een spoor van meer dan een week oud nog steeds ruiken.
In het Engels heeft het dier de oorspronkelijke Duitse naam ‘dachshund’ behouden, maar wordt ook wel ‘wiener dog’ of ‘sausage dog’ genoemd, vanwege zijn worstachtige uiterlijk. Het waren dan ook de Duitsers die het dier oorspronkelijk fokten. Wel waren de teckels toen nog groter, en er waren twee soorten, namelijk teckels met rechte en met kromme pootjes. De hedendaagse teckel stamt af van de teckel met kromme pootjes.
Verschillende soorten teckels
Teckels vallen op door hun kenmerkende uiterlijk: ze hebben een lange snuit, een lang lichaam en een gekromde staart. Hun voorpoten zijn verhoudingsgewijs erg groot, wat de hondjes tot goede gravers maakt.
We kennen de teckel in verschillende uitvoeringen: de kortharige teckel, de ruwhaar teckel en de langharige teckel. Verder kan de kleur van de vacht sterk verschillen. Zo zijn er onder andere rode teckels, golden teckels (dezelfde kleur als een golden retriever), teckels met twee kleuren zoals zwart en roestbruin of donkerbruin met roestbruin en ‘everzwijnkleur’ teckels (een soort grijsbruin).
Een kortharige teckel heeft korte, gladde haren die allemaal tegen de huid aan liggen. De langharige teckel heeft zacht, glad, lang haar aan oren, borst, buik, de achterkant van zijn poten en zijn staart. Een ruwharige teckel heeft een soort draadachtig, stug haar met een karakteristieke baard en duidelijke wenkbrauwen. Meestal heeft de ruwharige teckel een ‘everzwijnkleur’.
Ook qua formaat zijn er drie verschillende soorten teckels: de standaardteckel, de dwergteckel en de kaninchen teckel (die oorspronkelijk gefokt werd om op konijnen te kunnen jagen en konijnen daarbij in hun holen te kunnen vangen). Waar een standaardteckel rond de 12 kilo zwaar is, is een kaninchenteckel gemiddeld maar zo’n 3 tot 6 zwaar. De dwergteckel zit hier tussenin met een gemiddeld gewicht van 8 tot 10 kilo.
Het karakter van de teckel
Teckels zijn speelse en zeer moedige honden. Wel zijn ze vaak erg eigenwijs. Ze hebben een duidelijke eigen wil en als ze iets anders willen dan de baas, kan het moeilijk of onmogelijk zijn om ze toch te overtuigen. Doordat teckels getraind zijn als jachthonden, zullen ze er niet voor terugschrikken om achter kleine dieren aan te jagen.
Naast eigenwijs zijn teckels, als je ze vergelijkt met andere honden, volgens meerdere bronnen ‘gemiddeld intelligent’. Ze kunnen ook zeker getraind worden, maar hebben wel echt een sterke wil van zichzelf. Ook als ze de bevelen van de baas best snappen, kan het dus goed zijn dat ze die niet altijd opvolgen.
Teckels zijn vaak zeer beschermend tegenover en zeer gesteld op hun baas, maar moeten regelmatig weinig of niets van vreemden hebben. Dit laten ze weten door te grommen en te blaffen. Teckels kunnen doordringend, luid blaffen en zijn in de regel zeker niet bang aangelegd: ze dagen bijvoorbeeld gerust een grotere hond uit en voelen zich niet bezwaard om hun relatief kleine maat.
Teckels hebben uitdaging en beweging nodig om een goed teckelleven te leiden. Krijgen ze dit niet, dan kunnen ze agressief worden en dingen gaan slopen uit verveling.
Veelvoorkomende gezondheidsproblemen
Het zal niet als een verrassing komen als je kijkt naar de bouw van de teckel: allereerst zijn rugproblemen een veelvoorkomend probleem bij teckels. Hun vatbaarheid voor rugproblemen komt door de in verhouding zeer lange rug.
Intervertebral disk disease of IVDD, ook wel teckelverlamming of een rughernia genoemd, is een rugprobleem waarvoor teckels gevoelig zijn. Het houdt in dat de tussenwervelschijven, die tussen de wervels zitten en schokken opvangen, zijn aangetast. Naast pijn in de rug en nek kan deze ziekte ook verlamming betekenen voor een teckel.
Met IVDD krijgt naar schatting zo’n 1 op de 4 gladharige teckels te maken en 1 op de 14 ruwharige teckels. Er is verder een verschil in kans op deze ziekte tussen gecastreerde honden (21%) en dieren die intact zijn (9%). Beweging helpt om IVDD te voorkomen: door je teckel minimaal een uur per dag beweging te geven, verminder je het risico dat je trouwe langgerekte viervoeter IVDD krijgt. Verder werkt overgewicht IVDD in de hand, dus let er goed op dat je teckel een gezond gewicht heeft en houdt.
Andere veelvoorkomende aandoeningen bij teckels zijn problemen met de knieën (waarbij de knieschijf niet op zijn plek blijft zitten), epilepsie en degeneratie van de mitralisklep, waarbij de hartklep tussen de linkerboezem en linkerkamer van het hart niet meer goed sluit.
Een teckel opvoeden, hoe doe je dat?
Zoek je een makkelijke, gehoorzame hond die aan een half woord genoeg heeft, val dan niet voor de charmes van een teckel. Hoewel de diertjes er schattig uitzien, zijn ze erg hardnekkig en drijven ze graag hun zin door. Zoek je een leuke gezinshond die lekker actief is en die ook een rol als waakhond met verve vervult, dan is de teckel je vriend.
Wil je je teckel goed opvoeden, dan is een ding vooral zeer belangrijk: wees consequent. Teckels zijn slim genoeg om het door te hebben als ze op de een of andere manier hun zin kunnen krijgen. Ze kunnen dan ook snel manipulatief worden en je met hun onschuldige, bijna zielige oogjes ‘ompraten’ en zo tóch hun zin krijgen. Hoewel het met vrijwel alle hondenrassen een goed idee is, is een puppycursus zeker met een teckel een slimme zet.
Houd wel altijd in je achterhoofd: een teckel is goed te trainen en houdt wel van een uitdaging, maar al is hij nog zo goed getraind, het kan altijd voorkomen dat hij je ineens niet meer lijkt te horen, of dat hij ineens geen zin meer heeft. Een teckel blijft een eigenwijze, koppige hond.
De jachtachtergrond van teckels maakt dat ze in verreweg de meeste gevallen niet geschikt zijn om bijvoorbeeld in het bos los te laten lopen. Zodra een teckel een dier op het spoor is, luistert hij vaak slecht en is het konijntje dat hij daar ruikt veel belangrijker dan jouw bevelen.
Hoe oud wordt een teckel?
De levensverwachting van een teckel ligt zo tussen de 12 en 16 jaar, de gemiddelde leeftijd ligt rond de 13 jaar. Vaak zijn de senioren onder de teckels nog altijd speelse en actieve honden.
Teckel weetjes
- Andy Warhol had twee teckels, Archie en Amos. Deze hondjes hebben model gestaan voor zijn schilderwerken en noemt hij ook regelmatig in zijn dagboek.
- Dat teckels een eigen wil hebben en stiekem ook flink dwars kunnen zijn, wordt duidelijk uit een quote van E.B. White, die over zijn teckel Fred schreef: ‘When I address Fred I never have to raise either my voice or my hopes. He even disobeys me when I instruct him in something he wants to do.’
- Een teckel heeft niet voor niets een gekromde staart. De teckel is speciaal zo gefokt, want zo was hij tijdens de jacht makkelijker te zien in het hoge gras. Ook was de staart handig om de teckel los te halen als hij tijdens de jacht vast kwam te zitten in een hol van bijvoorbeeld een konijn.
- De naam ‘hot dog’ is er dankzij de teckel: de oorspronkelijke naam van de hot dog was ‘dachshund sausage’. Waarschijnlijk ontstond deze naam als grapje in Amerika vanwege de Duitse immigranten die zowel het broodje met worst als het lange hondje met de korte pootjes met zich mee brachten.
- Teckels gaan vaak lang mee. Ze zijn hier zelfs zo goed in, dat 2 van de 23 recordhouders in de categorie langstlevende honden teckels zijn, en 1 is een teckelmix. Op het moment dat we dit artikel schrijven (mei 2021), is de oudst levende hond volgens Guinness World Records ook een teckel: Funny is een teckel in Japan die is geboren op 27 mei 1999.
